Het kan voorkomen dat een erflater van mening is dat zijn erfgenamen [nog] niet de volledige verantwoording kunnen [of mogen] dragen van de door hen geërfde goederen. Dit kan te maken hebben met de complexiteit van de nalatenschap of met de [jonge] leeftijd van de erfgenamen. Ook kan het de uitdrukkelijke wens van een erflater zijn dat de erfgenamen niet onmiddellijk na zijn overlijden met de erfenis kunnen doen wat zij willen [bijvoorbeeld als hij een bedrijf nalaat]. In zulke gevallen kan de erflater de te erven goederen of een deel ervan onder bewind stellen. Er is dan een bewindvoerder die gedurende een bepaalde periode de lakens uitdeelt.
De duur van het bewind moet in het testament vastgelegd worden. Het bewind kan bijvoorbeeld duren totdat de erfgenamen een bepaalde leeftijd hebben bereikt of een periode behelzen van tien jaren na het overlijden. Het feit dat in Nederland de leeftijd voor meerderjarigheid is teruggebracht van 21 naar 18 jaar is voor velen aanleiding om bij testament een bewind in te stellen. Zonder bewindregeling krijgen de kinderen op achttienjarige leeftijd de erfenis onder eigen beheer; voor menigeen is dat veel te vroeg om er verantwoord mee om te gaan. Overigens hoeven legitimarissen zo’n bewind niet [geheel] te dulden.